Eens aangekomen in Auckland, haalden we camper nummer 2 - helaas zonder naam - op. Waar we in Australië nog zo dapper hadden kunnen weigeren voor een extra verzekering, hebben we ons nu iets minder sterk gehouden. Een halfuurtje later en een aanzienlijk bedrag armer, doch MEGAverzekerd, stuurden we onze nieuwe vriend de baan op. Fancyer, knapper ingericht dan de eerste én het biedt ZITTEND onderdak bij regenweer. Een echo klinkt in de verte als we praten. We maken rechtstaand eten op 2 (!) vuurtjes en dokken niet meer met onze ellebogen in elkaars ogen bij het tandenpoetsen. Vergeet Amy, DIT, is de beste campervan ever!
In 'Bay of Islands' waagden we ons aan een boottochtje van een paar uur waarbij we van eiland tot eiland voeren. Ons eerste plan om dat al kajakkend te doen, hebben we gelukkig tijdig laten varen, we waren misschien nog bezig.
In de dagen erna reden we tot op het noordelijkste puntje van nieuw-Zeeland, Cape Reigna.
Na het middageten besloten we even de beentjes te strekken. We namen water mee voor een uurtje en vertrokken op sletsen. Na een uurtje afdalen, arriveerden we inderdaad beneden aan het strand. We klommen een paar rotsen over en gingen even zwemmen. Niet veel later merkten we dat het water opgekomen was en de rotsen waarover we eerder hadden geklommen, in het niets verdwenen waren. We moesten dus verder en besloten de eerste links te nemen om naar de camper terug te keren.
Na 2,5 extra uren wandelen op gigantische zandduinen, in die ene dag van uitmúntend mooi weer en na GEEN ENKELE track naar links gevonden te hebben, realiseerden we ons dat op de iPhone een gps staat... Nog geen uurtje later zetten we opnieuw voet in de bewoonde wereld. Weliswaar op de highway op 10 km vd camper. We lieten toe dat een jong stel Amerikanen eerst even uitgebreid met ons lachten, voor ze ons tot aan de auto brachten.
'Poor Knight islands' staat geklasseerd bij de top 10 duikspots van de wereld, dit kónden we dus niet aan ons laten voorbijgaan!
Na wat twijfelen over de weersomstandigheden, haalde onze te strak geworden tijdsplanning het van het gezond verstand, en dat zullen we weten hebben!
Net voor we vertrokken konden we nog lachend socializen, oa met een vrolijke, noodle-etende Japanse! Niet veel later, op zee bij een 35 knopen, zat toch 80 procent van de-ondertussen-witgetrokken opvarenden met waterdicht wit zakje in de hand! Je raadt het al, het waren de noodles die we eerst terugzagen!
Gelukkig kregen we even daarna een prachtige onderwaterwereld te zien! Een goede zichtbaarheid en goed materiaal dat ons warm kon houden bij water van 15 graden.
Die avond zakten we af naar Auckland, waar Sam en Lucy ( vrienden van Jelle, dus vrienden van ons) ons een heel warme welkom boden!
We bleven er een 2 tal dagjes en zagen geen sikkepit van Auckland, maar trokken met een propere camper, versgewassen kleren en geknipte coupes zuidwaarts richting Rotorua.
Bekend voor z'n mooie MTB-tracks en geothermische activiteiten wisten we in de dagen erna een ideale combinatie te vinden dus MTB, natuurlijke hotsprings én een vleugje Maori-cultuur.
Nieuw-Zeeland lijkt ons 1 grote kermis, er is overal wel iets te doen of te zien, maar op het eind van de rit ben je heerlijk voldaan, is je spaarpot gepluimd en zijn vele kilometers afgelegd. :)
Maar hè, YOLO!
Tot de volgende!
In 'Bay of Islands' waagden we ons aan een boottochtje van een paar uur waarbij we van eiland tot eiland voeren. Ons eerste plan om dat al kajakkend te doen, hebben we gelukkig tijdig laten varen, we waren misschien nog bezig.
In de dagen erna reden we tot op het noordelijkste puntje van nieuw-Zeeland, Cape Reigna.
Na het middageten besloten we even de beentjes te strekken. We namen water mee voor een uurtje en vertrokken op sletsen. Na een uurtje afdalen, arriveerden we inderdaad beneden aan het strand. We klommen een paar rotsen over en gingen even zwemmen. Niet veel later merkten we dat het water opgekomen was en de rotsen waarover we eerder hadden geklommen, in het niets verdwenen waren. We moesten dus verder en besloten de eerste links te nemen om naar de camper terug te keren.
Na 2,5 extra uren wandelen op gigantische zandduinen, in die ene dag van uitmúntend mooi weer en na GEEN ENKELE track naar links gevonden te hebben, realiseerden we ons dat op de iPhone een gps staat... Nog geen uurtje later zetten we opnieuw voet in de bewoonde wereld. Weliswaar op de highway op 10 km vd camper. We lieten toe dat een jong stel Amerikanen eerst even uitgebreid met ons lachten, voor ze ons tot aan de auto brachten.
'Poor Knight islands' staat geklasseerd bij de top 10 duikspots van de wereld, dit kónden we dus niet aan ons laten voorbijgaan!
Na wat twijfelen over de weersomstandigheden, haalde onze te strak geworden tijdsplanning het van het gezond verstand, en dat zullen we weten hebben!
Net voor we vertrokken konden we nog lachend socializen, oa met een vrolijke, noodle-etende Japanse! Niet veel later, op zee bij een 35 knopen, zat toch 80 procent van de-ondertussen-witgetrokken opvarenden met waterdicht wit zakje in de hand! Je raadt het al, het waren de noodles die we eerst terugzagen!
Gelukkig kregen we even daarna een prachtige onderwaterwereld te zien! Een goede zichtbaarheid en goed materiaal dat ons warm kon houden bij water van 15 graden.
Die avond zakten we af naar Auckland, waar Sam en Lucy ( vrienden van Jelle, dus vrienden van ons) ons een heel warme welkom boden!
We bleven er een 2 tal dagjes en zagen geen sikkepit van Auckland, maar trokken met een propere camper, versgewassen kleren en geknipte coupes zuidwaarts richting Rotorua.
Bekend voor z'n mooie MTB-tracks en geothermische activiteiten wisten we in de dagen erna een ideale combinatie te vinden dus MTB, natuurlijke hotsprings én een vleugje Maori-cultuur.
Nieuw-Zeeland lijkt ons 1 grote kermis, er is overal wel iets te doen of te zien, maar op het eind van de rit ben je heerlijk voldaan, is je spaarpot gepluimd en zijn vele kilometers afgelegd. :)
Maar hè, YOLO!
Tot de volgende!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten