Op woensdag reden we Amy terug vanuit het prachtig ruwe Esperance en cape le grand NP, naar haar eigen thuis in Perth. We gunden onszelf een tussenstop bij wave rock tijdens een rit die leek te blijven duren (800km).
We dankten haar voor bewezen diensten, leverden haar in perfecte staat af met 3000 extra km op haar teller en eisten onze gigantische waarborg terug op.
We spendeerden nog een tweetal dagjes al citytrippend in Perth en laadden onze batterijen op, om ze de volgende dag in één trek leeg te laten lopen op onze nachtvlucht richting Sydney.
We kunnen de keren ondertussen niet meer op 1 hand tellen waaruit we hadden MOETEN leren dat een cheapass nachtvlucht in the end niet noodzakelijk goedkoper uitkomt :) We spenderen zoveel geld aan een uitgebreid avondmaal op een gezellige plaats - ah ja, want we hadden al geen nacht te betalen en wachtten liever op een gezellige plaats dan in de luchthaven, dat we even goed de vlucht van 12u in de namiddag hadden kunnen boeken.
Bovendien was Tigerair met vlag en wimpel de maatschappij waarvoor we het minst betaalden, maar we hadden er eigenlijk geld voor moeten KRIJGEN, gezien de compactheid van de zetels en de daaruit volgende te close aanwezigheid van een snurkende Indiër!
Geradbraakt installeerden we ons de volgende ochtend in de tvkamer van een hostel in hartje Sydney, omdat ze onze kamer nog niet gepoetst hadden :)
YEAH RIGHT!
Onze voeten bleven even later net niet aan het tapiplain van de kamer hangen, de gordijnrail maakte ons net geen kopje kleiner en de plaatselijke nachtclub leek zich in de keuken te bevinden, ah, gelukkig was er Michael (oude schoolvriend van Beth en ondertussen doorwinterde Aussie) om ons de mooiste spots in Sydney te tonen! Al snel vulden onze hartjes zich weer met een warme gloed om al dat moois! We kuierden op 't gemak rond en genoten van al het lekkers dat maar niet in een pot op 1 klein vuurtje kan geprepareerd worden (tips trouwens altijd welkom). Het moet gezegd, we hebben het eerder nooit echt gehad voor grote, drukke steden, met Londen als ferme uitzondering, en mijden ze vaak zoveel als mogelijk. Gezien ons vliegtuig zaterdag vanuit Sydney vertrekt, besloten we de de bluts met de buil te nemen.Bij nader inzien leek die buil zo pijnlijk niet te zijn.
Sydney is ongelooflijk bruisend, alles lekker wijd verspreid, tonnen variatie, groen, prachtige strandjes en baaitjes, parken, eten uit alle uithoekjes van de wereld,..
Het is een wereldstad zoals we nog geen andere tegenkwamen.
In de daarop volgende dagen trokken we ons even terug uit het drukke stadsleven en namen de trein richting de blue Mountains, een prachtig stukje natuur op een boogscheut van Sydney. We waagden ons aan een spelletje golf en verdikke, dat was tof! In tegenstelling tot de hemdjes-met-rechte-kraag-dragende golfers in België is dit hier geen high sociëteit-sport maar doodgewoon toegankelijk voor iedereen. Zelfs toeries zoals wij die nooit eerder een golfstok vasthadden. Al weten we niet of ze nog even blij zullen zijn als ze merken hoeveel plukken gras hun court mist.
Betaalbaar ook trouwens, we betaalden 50 euro voor een 11-hole inclusief materiaal en golfkarretje!
Ondertussen bevinden ze ons alweer in Sydney en brengen live verslag uit vanuit de apple-winkel, waar we vermoedelijk net alle mazzel van de hele reis opgebruikt hebben. Iemand van ons twee moet z'n volle gewicht even laten rusten hebben op onze ipad, waardoor het scherm plots alle kleuren uitsloeg. Het scherm zelf leek (net niet) gebroken en na wat verontwaardigd gedoe over de "lifeproof" Ipadhoes, een goede portie geluk en het gebruik van het woordje 'honeymoon', kregen we een nieuwe binnen de garantie!
Ons Australisch avontuurtje zit er bijna op. We zeggen geen 'goodbye', maar naar alle waarschijnlijkheid tot ziens :) Het minste wat we kunnen zeggen is dat de sportmentaliteit, de national parks, de gastvriendelijkheid, de variatie, de beauty en in mindere mate het GIGANTISCH aantal Aziaten, ons wel erg bekoord hebben.
Op naar deel 2 van onze reis.
Zaterdagmiddag zetten we voet op Nieuw-Zeelandse bodem. We zijn erg benieuwd naar waar ons dat brengt.
Hasta la vista, babies!
X
We dankten haar voor bewezen diensten, leverden haar in perfecte staat af met 3000 extra km op haar teller en eisten onze gigantische waarborg terug op.
We spendeerden nog een tweetal dagjes al citytrippend in Perth en laadden onze batterijen op, om ze de volgende dag in één trek leeg te laten lopen op onze nachtvlucht richting Sydney.
We kunnen de keren ondertussen niet meer op 1 hand tellen waaruit we hadden MOETEN leren dat een cheapass nachtvlucht in the end niet noodzakelijk goedkoper uitkomt :) We spenderen zoveel geld aan een uitgebreid avondmaal op een gezellige plaats - ah ja, want we hadden al geen nacht te betalen en wachtten liever op een gezellige plaats dan in de luchthaven, dat we even goed de vlucht van 12u in de namiddag hadden kunnen boeken.
Bovendien was Tigerair met vlag en wimpel de maatschappij waarvoor we het minst betaalden, maar we hadden er eigenlijk geld voor moeten KRIJGEN, gezien de compactheid van de zetels en de daaruit volgende te close aanwezigheid van een snurkende Indiër!
Geradbraakt installeerden we ons de volgende ochtend in de tvkamer van een hostel in hartje Sydney, omdat ze onze kamer nog niet gepoetst hadden :)
YEAH RIGHT!
Onze voeten bleven even later net niet aan het tapiplain van de kamer hangen, de gordijnrail maakte ons net geen kopje kleiner en de plaatselijke nachtclub leek zich in de keuken te bevinden, ah, gelukkig was er Michael (oude schoolvriend van Beth en ondertussen doorwinterde Aussie) om ons de mooiste spots in Sydney te tonen! Al snel vulden onze hartjes zich weer met een warme gloed om al dat moois! We kuierden op 't gemak rond en genoten van al het lekkers dat maar niet in een pot op 1 klein vuurtje kan geprepareerd worden (tips trouwens altijd welkom). Het moet gezegd, we hebben het eerder nooit echt gehad voor grote, drukke steden, met Londen als ferme uitzondering, en mijden ze vaak zoveel als mogelijk. Gezien ons vliegtuig zaterdag vanuit Sydney vertrekt, besloten we de de bluts met de buil te nemen.Bij nader inzien leek die buil zo pijnlijk niet te zijn.
Sydney is ongelooflijk bruisend, alles lekker wijd verspreid, tonnen variatie, groen, prachtige strandjes en baaitjes, parken, eten uit alle uithoekjes van de wereld,..
Het is een wereldstad zoals we nog geen andere tegenkwamen.
In de daarop volgende dagen trokken we ons even terug uit het drukke stadsleven en namen de trein richting de blue Mountains, een prachtig stukje natuur op een boogscheut van Sydney. We waagden ons aan een spelletje golf en verdikke, dat was tof! In tegenstelling tot de hemdjes-met-rechte-kraag-dragende golfers in België is dit hier geen high sociëteit-sport maar doodgewoon toegankelijk voor iedereen. Zelfs toeries zoals wij die nooit eerder een golfstok vasthadden. Al weten we niet of ze nog even blij zullen zijn als ze merken hoeveel plukken gras hun court mist.
Betaalbaar ook trouwens, we betaalden 50 euro voor een 11-hole inclusief materiaal en golfkarretje!
Ondertussen bevinden ze ons alweer in Sydney en brengen live verslag uit vanuit de apple-winkel, waar we vermoedelijk net alle mazzel van de hele reis opgebruikt hebben. Iemand van ons twee moet z'n volle gewicht even laten rusten hebben op onze ipad, waardoor het scherm plots alle kleuren uitsloeg. Het scherm zelf leek (net niet) gebroken en na wat verontwaardigd gedoe over de "lifeproof" Ipadhoes, een goede portie geluk en het gebruik van het woordje 'honeymoon', kregen we een nieuwe binnen de garantie!
Ons Australisch avontuurtje zit er bijna op. We zeggen geen 'goodbye', maar naar alle waarschijnlijkheid tot ziens :) Het minste wat we kunnen zeggen is dat de sportmentaliteit, de national parks, de gastvriendelijkheid, de variatie, de beauty en in mindere mate het GIGANTISCH aantal Aziaten, ons wel erg bekoord hebben.
Op naar deel 2 van onze reis.
Zaterdagmiddag zetten we voet op Nieuw-Zeelandse bodem. We zijn erg benieuwd naar waar ons dat brengt.
Hasta la vista, babies!
X
Geen opmerkingen:
Een reactie posten